In de film Justice League bundelen liefst zes superhelden van DC Comics hun krachten tegen een kwade macht die de wereld dreigt te vernietigen. De helden zijn: Superman, Batman, Wonder Woman, The Flash, Aquaman en Cyborg. De kwade macht is de Steppenwolf, eveneens een bekende in het DC universum. Dit DC universum is sterk beïnvloed door de Griekse mythologie.
Een voorbeeld van deze beïnvloeding schuilt in het personage Aquaman, die in de film een drietand als wapen gebruikt. Hij is een machtige heerser van de zee, en beschikt over vergelijkbare krachten als Poseidon. Hij blijft in the ‘League’ een beetje een buitenbeentje, en dat kan ook van Poseidon gezegd worden in relatie tot de goden van de Olympus. In de DC strips komen we Poseidon zelf trouwens ook tegen, maar in deze film speelt de oude zeegod geen rol.
De klassieke inspiratie van Wonder Woman heb ik eerder uiteengezet in mijn blogpost over de gelijknamige film. Ook in Justice League zijn we weer heel even op het eiland van de Amazones. We maken kennis met hun veelgeprezen krijgskunsten, als zij te paard en met pijl en boog de aanval inzetten op de Steppenwolf.
In het verhaal spelen verder drie dozen een belangrijke rol. Wie op een verkeerde manier met deze dozen speelt (je mag één keer raden welk personage dat doet), ontketent de hel op aarde. Of hier sprake is van bewuste ontlening durf ik te niet te zeggen, maar het motief herkennen we van de mythe van Pandora. De totale vernietiging van de aarde lijkt zeer nabij, als Steppenwolf een apocalyptische nacht over de wereld afroept. Maar ook hier geldt: op de bodem van de ziel ligt als het goed is de hoop. De hoop op helden, die weigeren zich bij het noodlot neer te leggen. Die vechten voor hun toekomst. Die met elkaar de wereld redden. Als strijders voor gerechtigheid.
