Een uitbundige, zwierige tekenstijl. Een sexy heldin. Een eeuwenoude mythe. Dat is zo ongeveer het concept dat ten grondslag ligt aan de stripreeks Atalante. Het verhaal is de bekende mythe van de Argonauten waarover eerder al de stripreeks De Argonautjes verscheen (al moeten we daarvoor wel even terug in de tijd: de jaren 1968 – 1974): een goede keuze, want voor het grote publiek is het Argonautenverhaal toch minder bekend dan veel andere klassieke mythen.
Onze voornaamste antieke bron voor dit verhaal is Apollonius Rhodius, een Alexandrijnse geleerde dichter, geboren rond 295 v.C.. Zijn boek Argonautica kent vandaag weinig lezers, ook al verheugt hellenistische dichtkunst zich de laatste jaren in een toenemende wetenschappelijke belangstelling. In het epos van Apollonius speelt Atalante (normaalgesproken Atalanta genoemd) opvallend genoeg geen rol van betekenis. De dichter vertelt dat Atalante zich bij de groep van stoere mannelijke helden had willen voegen, maar dat leider Jason dit beleefd weigerde ‘uit vrees voor pijnlijke conflicten om haar liefde’ (!).
Of dit zinnetje de makers van Atalante geïnspireerd heeft weet ik niet, maar in de strip is Atalante een soort Spice Girl, die veel mannelijke helden in de schaduw zet. Tot amoureuze avonturen komt het niet: Atalante is en blijft maagd (geheel volgens de mythe, al zou ze uiteindelijk trouwen met Hippomenes). Tot een zekere concurrentie met de mannelijke helden komt het wel, en daarin ligt wel een groot deel van de charme van deze strip besloten. Het meisje dat alle stoere jongens het nakijken geeft!
De deelname van Atalante aan de Argonauten-expeditie komt niet geheel toe aan de stripmakers. Er zijn wel degelijke antieke bronnen die – in tegenstelling tot Apollonius – Atalante tot de deelnemers rekenen, maar eensgezindheid op dit punt ontbreekt dus. De bekendste wapenfeiten van Atalante spelen zich hoe dan ook na thuiskomst van de Argonauten af: haar overwinning op Peleus tijdens begrafenisspelen en haar deelname aan de Kalydonische everjacht, waarbij ze de held Meleager doodt.
Maar het zijn, naast haar vrouwelijkheid, vooral de volgende aspecten van Atalante waar de stripmakers mee aan de haal zijn gegaan: haar snelheid als jageres, haar ambitie en haar vertrouwdheid met de dieren van het bos. Deze dierlijke hulpjes die in de strip om de haverklap opduiken en soms een belangrijke bijdrage leveren aan de actie geven de strip een hoog Disney karakter. Voor zover ik tot nu toe heb kunnen beoordelen worden de avonturen van de Argonauten zelf redelijk getrouw gevolgd, het plezier van het lezen zit vooral in de vrolijke uitbeelding van een ietwat ondergewaarde mythe.
